کد مطلب:314917 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:271
کرامت و عنایت حضرت ابوالفضل العباس
در روز تاسوعای حسینی به سال های 1373 - 1372 ابوی گرامی حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد مفتی الشیعه هر ساله به مناسبت تاسوعای حسینی نذر اطعام داشتند و این نذر هر ساله برقرار بود. به حسب اتفاق تاسوعا در چله تابستان سال مصادف می گردد. آن سال تابستان بسیار گرمی بود و عده بی شماری دعوت شده بودند از جمله این مدعوین: مرحوم آیت الله 1- سید حسن حجت فرزند آیت الله مرحوم سید محمد حجت كوه كمره ای 2- مرحوم آیت الله شیخ مصطفی جلیل كرمانشاهی 3- مرحوم آیت الله شیخ عباس طسوجی و دیگر حضرات محترم...
هنگام ظهر وقتی واعظ بالای منبر رفت هوای اتاق به قدری گرم و طاقت فرسا بود كه با وجود دو تا كولر آبی هم گرما قابل تحمل نبود، لذا پس از اتمام سخنان واعظ سفره غذا پهن گردید و آقایان مشغول صرف غذای احسان شدند. پس از اتمام غذا عده كثیری از حاضرین در احسان اصرار ورزیدند كه دعای پایان احسان را مرحوم آیت الله شیخ عباس طسوجی بخواند كه ایشان هم تقبل فرمودند و دعا راخواندند از جمله دعای ایشان: خداوند به حرمت این احسان تاسوعای حسینی و به حرمت حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) الساعه، رحمت باران الهی را نازل بفرما، و هوا بسیار گرم است تا هوای قلوب مؤمنین خنك و شاد
[ صفحه 470]
گردد.
كه واقعا جای تعجب بود كه به فاصله بیست دقیقه نگذشت كه هوا ابری شد و چنان رحمت الهی نازل شد كه مجبور شدیم كولرها را خاموش نمائیم و درب و پنجره ها را باز نموده و هوا آن را بسیار خنك و همراه با نسیم بار خنك همراه بود. و دانستیم كه كرامت و عنایت حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) باعث این امر شده است.
هنگام ظهر وقتی واعظ بالای منبر رفت هوای اتاق به قدری گرم و طاقت فرسا بود كه با وجود دو تا كولر آبی هم گرما قابل تحمل نبود، لذا پس از اتمام سخنان واعظ سفره غذا پهن گردید و آقایان مشغول صرف غذای احسان شدند. پس از اتمام غذا عده كثیری از حاضرین در احسان اصرار ورزیدند كه دعای پایان احسان را مرحوم آیت الله شیخ عباس طسوجی بخواند كه ایشان هم تقبل فرمودند و دعا راخواندند از جمله دعای ایشان: خداوند به حرمت این احسان تاسوعای حسینی و به حرمت حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) الساعه، رحمت باران الهی را نازل بفرما، و هوا بسیار گرم است تا هوای قلوب مؤمنین خنك و شاد
[ صفحه 470]
گردد.
كه واقعا جای تعجب بود كه به فاصله بیست دقیقه نگذشت كه هوا ابری شد و چنان رحمت الهی نازل شد كه مجبور شدیم كولرها را خاموش نمائیم و درب و پنجره ها را باز نموده و هوا آن را بسیار خنك و همراه با نسیم بار خنك همراه بود. و دانستیم كه كرامت و عنایت حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) باعث این امر شده است.